Το Σάββατο 8/1/2011 περίπου 400 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συνέλευσης Εξαρχείων για μια δεύτερη ανοιχτή συζήτηση πάνω στα φαινόμενα απρόκλητης βίας στη γειτονιά μας από κάποιους που καταργούν κάθε αίσθημα κοινωνικού σεβασμού θορυβώντας, απειλώντας κατοίκους και θαμώνες, καίγοντας αυτοκίνητα και προκαλώντας ζημιές σε πολυκατοικίες και μαγαζιά, ακόμα και σε χώρους αυτοδιαχειριζόμενους, όπως το Πάρκο Ναυαρίνου ή το Χαριστικό Παζάρι του Σκόρου.
Η συζήτηση ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και γόνιμη και έγινε σε κλίμα διαλόγου, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους όσοι το θέλησαν, να εκφράσουν την άποψή τους. Η Συνέλευση αποφάσισε να τη συνεχίσει το Σάββατο 22/1 ώστε να γίνουν περισσότερες τοποθετήσεις και μια σφαιρικότερη διερεύνηση του προβλήματος.
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων θεωρώντας ότι η αστυνομία δεν αποτελεί λύση αλλά μέρος του προβλήματος, καλεί όσους πιστεύουν ότι το θέμα μάς αφορά όλους, να συμμετάσχουν ενεργά με την παρουσία τους ή και το λόγο τους, ώστε, μέσα από συναίνεση και πνεύμα αλληλοκατανόησης, να δοθεί το στίγμα μιας δημιουργικής και ελπιδοφόρας προοπτικής της περιοχής.
2. Κάλεσμα της "Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων" για το Σάββατο, 8 Ιανουαρίου 2011, ώρα 8 το βράδυ στη διασταύρωση Μεσολογγίου & Τζαβέλα:
3. Δελτίο Τύπου του "Συλλόγου Κατοίκων και Επαγγελματιών Εξαρχείων ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ":
Τους τελευταίους μήνες τα συχνά περιστατικά βίας και οι αυξανόμενοι με γεωμετρική πρόοδο εμπρησμοί αυτοκινήτων στα Εξάρχεια θέτουν σχεδόν καθημερινά σε κίνδυνο τις ζωές και τις περιουσίες των κατοίκων. Με αφορμή τα γεγονότα αυτά, ο Σύλλογος Κατοίκων και Επαγγελματιών Εξαρχείων «ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ» για μία ακόμη φορά τονίζει ότι τα Εξάρχεια δεν είναι πεδίο μάχης, ούτε μια απέραντη αλάνα όπου ο καθένας δρα ανεξέλεγκτος. Είναι η γειτονιά μας. Μια γειτονιά όπου μπορούν να χωρέσουν όλες οι απόψεις και οι ιδεολογίες, με σεβασμό όμως στους κατοίκους της, με ανεκτικότητα και με πολιτισμό.
Ο Σύλλογός μας αγωνίζεται τα 25 χρόνια της ύπαρξής του μακριά από κομματικές σκοπιμότητες για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων. Αξιώνει να ενδιαφερθούν η Πολιτεία και ο Δήμος για την εγκαταλελειμμένη περιοχή μας. Επιδιώκει να μεταφερθούν οι μονάδες του ΟΚΑΝΑ στα νοσοκομεία. Αγωνίζεται να σταματήσουν οι απρόκλητες επιθέσεις, οι τραμπουκισμοί, η βία εναντίον κατοίκων και επαγγελματιών και οι φθορές σε σπίτια, καταστήματα, αυτοκίνητα. Διεκδικεί καλύτερες υπηρεσίες καθαριότητας και αντιδρά στη ρύπανση από τις υπαίθριες τουαλέτες, τα «γκράφιτι» και τα tagging.
Ο Σύλλογος «ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ» υποστηρίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και πολιτισμού, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μέχρι το λόφο του Στρέφη και από την Πλατεία Εξαρχείων μέχρι την οδό Μεσολογγίου. Αγωνίζεται να διατηρήσουν τα Εξάρχεια την ομορφιά της πολυμορφίας τους, αλλά και τους κατοίκους τους, πολλοί από τους οποίους το τελευταίο διάστημα λόγω της εντεινόμενης υποβάθμισης αναγκάζονται να τα εγκαταλείψουν.
Είναι αναμφίβολο ότι τα τελευταία χρόνια τα Εξάρχεια βιώνουν μια εντεινόμενη υποβάθμιση και ότι συγκεκριμένα σημεία τους (όπως η οδός Μεσολογγίου, η οδός Τοσίτσα κλπ) γκετοποιούνται. Όμως τα Εξάρχεια δεν είναι «ανυπόταχτο γαλατικό χωριό», ούτε «γκέτο καταστολής», ούτε κέντρο διακίνησης ναρκωτικών, ούτε ένα ακόμα ανεξέλεγκτο, παράτυπο και ασύδοτο «διασκεδαστήριο της Αθήνας».
Με χαρά διαπιστώνουμε ότι τους τελευταίους μήνες άτομα και συλλογικότητες/κινήσεις από διάφορους πολιτικούς χώρους συμφωνούν με αυτό που εμείς οι κάτοικοι διακηρύσσουμε εδώ και δεκαετίες και θεωρούμε αυτονόητο, ότι δηλαδή τα Εξάρχεια είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα μια αθηναϊκή γειτονιά και ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να συνυπάρξουμε όλοι εδώ είναι η αποκήρυξη της βίας και ο σεβασμός των κατοίκων από όσους συχνάζουν εδώ.
Θέλουμε να τονίσουμε προς όλους εκείνους που δημιουργούν την κατάσταση υποβάθμισης των Εξαρχείων, όλους εκείνους που βολεύονται από αυτήν και όσους -συνειδητά ή ασυνείδητα- την υποθάλπουν ότι εμείς, οι όλο και λιγότεροι κάτοικοι αυτής της γειτονιάς, δε θα εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας, αλλά θα συνεχίσουμε, πάντα μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο.
Τα Εξάρχεια είναι μία γειτονιά συνύπαρξης και αλληλεγγύης όπου εδώ και πολλά χρόνια αναπτύσσονται ιδέες, τέχνες, πολιτικός λόγος και ριζοσπαστικά κοινωνικά εγχειρήματα. Δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά αυτά υπονομεύονται καθημερινά από κάποια άτομα, που τις νυχτερινές κυρίως ώρες, ρημάζουν την περιοχή, με ή χωρίς ιδεολογικά προσχήματα καταστρέφοντας ό,τι δημιουργικό γεννιέται εδώ.
Καίνε αυτοκίνητα στην τύχη, τα βράδια τρομοκρατούν κατοίκους, το ζωντανό κομμάτι μιας γειτονιάς που σιγά-σιγά την εγκαταλείπει. Η παρ΄ολίγον ανατίναξη μιας πολυκατοικίας (Μεσολογγίου και Μεταξά) κάνει έξω φρενών όποιον ζει στα Εξάρχεια και θέλει να παραμείνουν ζωντανά. Τελευταίο κατόρθωμά τους η δολιοφθορά στο Πάρκο Ναυαρίνου, έναν κοινόχρηστο, αυτοδιαχειριζόμενο χώρο συνεύρεσης μικρών και μεγάλων που δημιουργείται με κόπο και όραμα.
Ωστόσο , όσο κι αν η αγανάκτηση, οδηγεί καμιά φορά τους κατοίκους στο αίτημα της αυξημένης αστυνόμευσης, η εμπειρία δείχνει ότι η αστυνομία δεν αποτελεί λύση αλλά μέρος του προβλήματος.
Πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που, βασισμένες σε μια υποτιθέμενη επαναστατικότητα, ακυρώνουν προσπάθειες ανθρώπων για μια κοινωνία πιο ίση και αλληλέγγυα, δυναμιτίζουν αγώνες και οράματα και προκαλούν περισσότερη καταστολή;
Όλοι υποψιαζόμαστε ποιους συμφέρει η ερήμωση των Εξαρχείων και η μετατροπή τους σε απέραντη αλάνα και πεδίο βολής.
Μόνος του όμως κανένας μας δεν μπορεί να δώσει λύση.
Καιρός να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
Καλούμε, όσους προβληματίζονται ή ανησυχούν για την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων στα Εξάρχεια, στην ανοιχτή συζήτηση που θα γίνει την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου στις 7μ.μ. στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη).
Όταν όμως οι ασχήμιες συμβαίνουν κατ’ εξακολούθηση και η βλακεία χτυπάει κατά ριπάς οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας και να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη. Η ανοχή στο «παντού και πάντα» τελείωσε.
Προκαλούμε λοιπόν τους «μάγκες» που δεν πληρώνουν είσοδο στα πάρτυ (2 ευρώ), πλακώνουν 20χρονους/20χρονες, κλέβουν πορτοφόλια των παρευρισκόμενων, τραμπουκίζουν για μια γουλιά ουίσκι, να αναπτύξουν τις «επαναστατικές» δραστηριότητές τους έξω από τα Εξάρχεια. Να κάνουν τα ίδια εκεί «που δεν τους παίρνει». Στην παραλιακή με τους εκατοντάδες μπράβους, στο Κολωνάκι με τις φανταχτερές βιτρίνες, στα Β.Π. των εφοπλιστών και βιομηχάνων και οπουδήποτε αλλού η άρχουσα τάξη βασιλεύει. Τα κεκτημένα των Εξαρχείων είναι προνόμια που έχουν επιτευχθεί με αγώνες από τους κατοίκους και τους πολιτικοποιημένους ανθρώπους. Είμαστε διατεθειμένοι ακόμα και με τη βία να περιφρουρήσουμε τα Εξάρχεια, την μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, την αξιοπρέπεια όσων βαδίζουν ελεύθερα και κηρύσσουν τον πόλεμο στους δυνατούς, «εκεί που δεν τους παίρνει…»
αλλά όχι τσογλάνια
Μετά απ' όλα αυτά μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε...