"...εν τω προαστείω της Νεαπόλεως πλανώμενοι... ",
Στεφ. Α. Κουμανούδης, Καθολικόν Πανόραμα των Αθηνών, 1853 (ΜΙΕΤ, 2005)

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Αράξανε εδώ...

Δεν έφταναν οι φωτιές στους δρόμους, η βία, η χρήση ναρκωτικών, οι προπηλακισμοί,  ο μπουκαλοπόλεμος, ο αφόρητος θόρυβος, οι φθορές, η απουσία κάθε σεβασμού προς τους κατοίκους της γειτονιάς. 

Τώρα τείνουν να γίνουν μόδα και εισβολές στο εσωτερικό πολυκατοικιών και το "άραγμα" εκεί με τις απαραίτητες φθορές για αναμνηστικό. Το παιχνίδι εκδίωξης των κατοίκων συνεχίζεται κανονικότατα και οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα.

Οι φωτογραφίες είναι από το "άραγμα" την περασμένη νύχτα στην πολυκατοικία Α. Μεταξά 2. Είχε προηγηθεί το ίδιο στις 16 Ιανουαρίου στην πολυκατοικία Μεσολογγίου 17.







Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Σύντομη αποτίμηση της αποψινής συγκέντρωσης στην οδό Μεσολογγίου

Η αποψινή συγκέντρωση στη διασταύρωση Μεσολογγίου και Τζαβέλα χαρακτηρίστηκε πρώτα απ' όλα από μεγάλη προσέλευση. Σε όλη τη διάρκειά της, από τις 8 μέχρι μετά τις 10, πρέπει να ήμασταν συνεχώς παρόντες πάνω από 200 άτομα, χωριστά όσοι αποχώρησαν νωρίτερα ή ήρθαν αργότερα. Βεβαίως, ήταν περιορισμένη η συμμετοχή των άμεσα θιγόμενων από την κατάσταση που επικρατεί, των κατοίκων δηλαδή αυτών των δρόμων, κυρίως από το δικαιολογημένο φόβο της στοχοποίησης ή και του ενδεχομένου επεισοδίων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, από τη συμμετοχή προέρχεται το πρώτο ελπιδοφόρο μήνυμα, ότι δηλαδή έχει γίνει ευρύτερα αντιληπτό ότι στο κομμάτι αυτό των Εξαρχείων υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και ότι "δεν πάει άλλο"

Από τις τοποθετήσεις που έγιναν προκύπτει το δεύτερο θετικό στοιχείο. Παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις (οφειλόμενες στη διαφορετική ιδεολογική, πολιτική, φιλοσοφική κλπ αφετηρία των ομιλητών, στα πολυσυλλεκτικά Εξάρχεια είμαστε άλλωστε), σχεδόν κοινή συνισταμένη υπήρξε ότι οι συμπεριφορές απρόκλητης βίας και ασυδοσίας που εδώ και χρόνια αναπτύσσονται και διογκώνονται στη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα, τη Μάνης και τα πέριξ, πρέπει να καταδικαστούν και, τουλάχιστον, να περιοριστούν. Ο περιορισμός ή η εξάλειψη του φαινομένου, μπορεί να επιτευχθούν και με τη συνειδητοποίηση εκ μέρους των ατόμων που συγκεντρώνονται εδώ ότι δημιουργούν πρόβλημα με συγκεκριμένες συμπεριφορές τους. Όπως εύστοχα ειπώθηκε, δεν υπάρχει ελευθερία μόνο της μιας πλευράς. Η ελευθερία του καθενός περιορίζεται από την ελευθερία των υπολοίπων

Ως κάτοικος αυτών των δρόμων και εκφράζοντας -πιστεύω- και πολλούς γείτονες, θέλω να τονίσω για μία ακόμη φορά ότι αυτό που υπονομεύεται καθημερινά είναι, πρωτίστως, ο χαρακτήρας της περιοχής ως γειτονιάς, ως μιας περιοχής που κατοικούν και δραστηριοποιούνται άνθρωποι. Όταν η γειτονιά ερημώσει, γιατί και οι τελευταίοι της κάτοικοι θα την εγκαταλείψουν, μη μπορώντας πλέον να ζήσουν εδώ, τότε, μοιραία, θα κινδυνεύσουν, όπως κατ' επανάληψη ειπώθηκε, και κοινωνικές κατακτήσεις. Γιατί -ας μου επιτραπεί η παράφραση του Θουκυδίδη- "κάτοικοι γαρ πόλις, και ου πολυκατοικίαι κατοίκων κεναί".

Εμείς, πάντως, κρατάμε την αποψινή συμμετοχή, τα όσα ειπώθηκαν και το ότι τα άκουσαν και αυτοί που έπρεπε να τ' ακούσουν. Άλλωστε, συμφωνήσαμε ότι σε δεκαπέντε μέρες θα τα ξαναπούμε στο ίδιο σημείο...
Πηγή φωτογραφίας: http://exarchia.pblogs.gr