Ακολουθεί ένα εξαιρετικό κείμενο με μεγάλες αλήθειες (οι οποίες ισχύουν στο ακέραιο και στη μετά Marfin εποχή). Αντιγράφουμε από το "Επταήμερο του Διόδωρου/Γραμματοκιβώτιο", ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 11 Απριλίου 2010 ( http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=62&artid=298266&dt=11/04/2010#ixzz0q6hKnklT):
"Το τραγικό γεγονός του διαμελισμού του μικρού Αφγανού από βόμβα «επαναστατών» αλλά κυρίως τα όσα (δεν) επακολούθησαν, ανέδειξαν ανάγλυφα την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα του αυτοπροσδιοριζόμενου ως «προοδευτικού» τμήματός της. Το συμπέρασμα είναι απλό: αν ένας αστυνομικός σκοτώσει ένα παιδί καλής οικογενείας που μορφώνεται σε καλό ιδιωτικό σχολείο, τότε η κοινωνία αυτομάτως αγανακτεί ενώ τα βλαστάρια της- υπό το επιδοκιμαστικό βλέμμα των γεμάτων ένοχες γονιών τους - καίνε «αυθόρμητα» το κέντρο της Αθήνας από «δικαιολογημένη αγανάκτηση». Αν ένας φτωχός μετανάστης γίνει κομμάτια εξαιτίας του κρετινισμού κάποιων υπερεπαναστατών του καθ΄ ημάς «αναρχικού χώρου», τότε η κοινωνία των βολεμένων και ιδιαίτερα οι πολιτικά αλλήθωροι που συναγελάζονται στα διάφορα σχήματα της Αριστεράς δεν αντιδρούν, δεν αγανακτούν και τα ευαίσθητα βλαστάρια δεν εμφανίζονται πουθενά. Κάποιοι λίγοι αφγανοί μετανάστες με ένα κερί στο χέρι διαδηλώνουν στο Σύνταγμα αλλά καθώς δεν καίνε ούτε ένα μαγαζί ή περίπτερο, ελάχιστοι τους δίνουν σημασία: λείπει η εξωκοινοβουλευτική συνιστώσα του Σύριζα (κάπου θα ρίχνουν γιαούρτια), λείπει εν γένει- ο κατά τα άλλα θορυβώδης και «κινηματικός» Συνασπισμός, λείπει το ΠΑΜΕ και η θρησκευόμενη βουλευτής του ΚΚΕ, λείπει ο από τηλεοράσεως καταγγέλλων τα πάντα διασκεδαστής-κήνσορας (θρηνεί ακόμη για τον Οτσαλάν;), λείπει ο κ. Χ.Παπουτσής,..., λείπουν όλοι οι επαγγελματίες μεγαλέμποροι της ευαισθησίας. Ολοι αυτοί σε συντονισμό με την ελληνική κοινωνία απλώς λυπούνται. Λυπούνται για το παιδί ή για τα χάλια τους;
Θανάσης Καραλής, Αλσούπολη"
Απορία της Οδού Εξαρχείων: Θα αναζητήσει κάποτε με μια στοιχειώδη σοβαρότητα κάποιος αρμόδιος κρατικός αξιωματούχος, κάποιος "διαμορφωτής" της κοινής γνώμης, κάποιος άνθρωπος δίχως αγκυλώσεις τις αιτίες που οδήγησαν στις 6-12-2008 στην απώλεια της ζωής ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού, αλλά και τις συνέπειες του τραγικού αυτού γεγονότος στον μικρόκοσμο της περιοχής μας; Δυστυχώς, ως κάτοικοι αυτής της εγκαταλελειμμένης από όλους και βυθισμένης στην ασυδοσία, τα ναρκωτικά και τη βία γειτονιάς, φοβόμαστε ότι θα ξαναζήσουμε παρόμοια γεγονότα, με θύμα, το πιθανότερο, κάποιον από εμάς. Μέχρι τότε οι "προοδευτικοί" ας βαυκαλίζονται και ας βαφτίζουν "επανάσταση" αυτό που συντελείται κάθε βράδυ στους δρόμους μας. Ας θεωρούν επίτευγμα της "δημοκρατίας" τους το άδειο βλέμμα της αραγμένης στα σκαλιά των πολυκατοικιών μας μαστουρωμένης νεολαίας, όταν, πριν καν τη δύση του ήλιου, ζητάμε άδεια για να μπούμε στα σπίτια μας ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου