"...εν τω προαστείω της Νεαπόλεως πλανώμενοι... ",
Στεφ. Α. Κουμανούδης, Καθολικόν Πανόραμα των Αθηνών, 1853 (ΜΙΕΤ, 2005)

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Οδός Ενοικιαστηρίων...

Κάποτε -δεν έχει περάσει ούτε μια δεκαετία- οι κάτοικοι αυτής της γειτονιάς, παλιότεροι και νεοφερμένοι, θεωρούσαμε τους εαυτούς μας τυχερούς που ζούσαμε εδώ. Τούτο το κομμάτι των Εξαρχείων, με τους ήσυχους πεζόδρομους, τα μαγαζιά, τα στέκια, τους ντόπιους και αλλοδαπούς κατοίκους του, τους φοιτητές του, ήταν περιζήτητο απ’ όσους ήθελαν το κέντρο της πόλης, είτε για να κάνουν την επανάστασή τους είτε για να βρουν ηρεμία. Ήταν ένα «κέντρο απόκεντρο», όπως καμάρωναν οι παλιότεροι, και ας υπήρχαν οι γνωστές ιδιαιτερότητές του, στοιχείο άλλωστε της γοητείας του.

Ζώντας εδώ, σ’ ένα τέταρτο της ώρας μπορούσες (ακόμα μπορείς, αλλά με ποιο τίμημα πλέον!) να φτάσεις με τα πόδια σε όποιο σημείο του κέντρου της Αθήνας ήθελες. Δίπλα σου βρίσκονταν άφθονες ευκαιρίες για διασκέδαση, για ψυχαγωγία, για συμμετοχή. Κι όμως μέσα στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα -για την ακρίβεια από το 2004 και μετά και κυρίως από τον τραγικό Δεκέμβρη του 2008- η κατάσταση μεταβλήθηκε άρδην. Όπως έγραφε, πριν ένα χρόνο, κάτοικος της περιοχής, «Όσοι ήταν διορατικοί ή είχαν τη σωστή πληροφόρηση εγκατέλειψαν την περιοχή εδώ και χρόνια. Οι υπόλοιποι μόνιμοι κάτοικοι, όλο και λιγότεροι, όλο και μεγαλύτερης ηλικίας, αναρωτιόμαστε αν πρέπει να ελπίζουμε ακόμη ή να ετοιμαζόμαστε να αναχωρήσουμε κι εμείς, όσοι τουλάχιστον το μπορούμε. Κι ενώ κάποιοι σιωπηλά, από φόβο ή ντροπή, μεθοδεύουν ήδη τη μετοίκησή τους, κάποιοι άλλοι παλεύουν ηρωικά να αναστρέψουν τη φθίνουσα πορεία της περιοχής» (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100007_02/05/2009_312861).

Ο κοινωνικός ιστός της γειτονιάς έχει πλέον διαρραγεί και εξαφανίζεται η έννοια της κοινότητας. Επιπλέον, πολιτικοί χώροι ενεπλάκησαν στα Εξάρχεια και κάποιοι αυτόκλητοι «Εξαρχειώτες» θεωρούν ότι η περιοχή τούς ανήκει και ότι όλοι οι άλλοι -ασχέτως αν είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία- οφείλουμε να επιδοκιμάζουμε κάθε τους πρωτοβουλία και δεν έχουμε δικαίωμα σε διαφορετική άποψη, αλλιώς είμαστε ανεπιθύμητοι. Έτσι, όμως, μοιραία, επέρχεται η μετάλλαξη των Εξαρχείων που χάνουν πλέον το κατεξοχήν στοιχείο της ομορφιάς τους, την πολυφωνία και την ανεκτικότητα, με τελικό αποτέλεσμα τη σύγκρουση.

Σήμερα αυτό που αντικρίζει παντού κανείς στους ρημαγμένους δρόμους και στις βανδαλισμένες πολυκατοικίες είναι ενοικιαστήρια και πωλητήρια. Στο κομμάτι που περικλείεται από τις οδούς Σόλωνος, Εμμανουήλ Μπενάκη, Ανδρέα Μεταξά και Χαριλάου Τρικούπη, δύο, τρία, ακόμα και πέντε ενοικιαστήρια και πωλητήρια κολλημένα σε κάθε πολυκατοικία σαν αγγελτήρια κηδειών προαναγγέλλουν το τέλος της γειτονιάς. Ακόμη περισσότερα διαθέσιμα διαμερίσματα σε αγγελίες στις εφημερίδες και σε μεσιτικά γραφεία και, επίσης, πολλά κενά που οι ιδιοκτήτες έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια να τα νοικιάσουν ή να τα πουλήσουν.

Και ποιος Έλληνας ή ξένος θα έρθει να μείνει εδώ; Σε ένα σπίτι που δεν μπορεί να ανοίξει τα παράθυρα, γιατί θα μετατραπεί σε τεκέ από το χασίς που δεκάδες άτομα καπνίζουν καθισμένα στα σκαλιά της πολυκατοικίας. Σε μια πολυκατοικία που μαστουρωμένοι νεαροί και μαστουρωμένα σκυλιά μπορεί να του επιτεθούν, επειδή ζήτησε να παραμερίσουν για να ανοίξει την πόρτα. Σε μια γειτονιά που τουλάχιστον δυο-τρεις φορές τη βδομάδα -και οπωσδήποτε κάθε Παρασκευή και Σάββατο- το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου» σαν άλλο Terra Vibe διοργανώνει συναυλίες από το μεσημέρι μέχρι τα ξημερώματα. Σε δρόμους και γωνίες που ζέχνουν από τις λίμνες των ούρων. Σε πολυκατοικίες που στο ισόγειό τους ξεφυτρώνουν με συνοπτικές, ύποπτες και παράνομες διαδικασίες νέες καφετέριες-μπαράκια. Σε δρόμους που δεν μπορεί να αφήσει το αυτοκίνητό του, γιατί κινδυνεύει να το βρει καμένο.

Οδός Ενοικιαστηρίων, λοιπόν! Μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι με τα φιλέτα της περιοχής, μέχρι να φύγουν και οι τελευταίοι κάτοικοι. Μέχρι πότε;

5 σχόλια:

  1. Εξάρχεια: Φτάνουν πια οι αυταπάτες στις δικές μας πλάτες

    Τον τελευταίο καιρό βιώνουμε στα Εξάρχεια συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν ούτε με τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς,ούτε με τις διαθέσεις των ριζοσπαστικών χώρων που έχουν την περιοχή ως σημείο αναφοράς.Το πνεύμα ελευθερίας που υπάρχει στη γειτονιά για κάποιους έχει γίνει άλλοθι ασυδοσίας. Απρόκλητες επιθέσεις σε κατοίκους,περαστικούς,θαμώνες και μικρά μαγαζιά,κλοπές και επιθέσεις σε μπαρ και καφετέριες διαμορφώνουν μια κατάσταση που από μεμονωμένα περιστατικά τείνει να καταλήξει σε συνηθισμένες πρακτικές. Είναι εγκληματικό να εκδηλώνονται τραμπουκισμοί και νταηλίκια από κάποιους που έχουν βρει στην αυτονομία,ελευθερία και αντίσταση των Εξαρχείων το έδαφος για να εκδηλώνουν τη βία και τον ατομικισμό τους.Οι άνθρωποι που κάποιοι τους βρίζουν ως "μικροαστούς νοικοκυραίους" έχουν ανοίξει τις πόρτες τους σε κόσμο κυνηγημένο από την αστυνομία,τρώνε κάθε τόσο χημικά μέσα στα σπίτια τους.Πολλοί έχουν περάσει χούντες,πολέμους,διώξεις είτε εδώ,είτε σε άλλη χώρα.Αλλά και τίποτα από τα παραπάνω να μην τους έχει συμβεί,δε νοείται κανείς να δέχεται επίθεση στο δρόμο,στο σπίτι του,ή στο μαγαζί του,επειδή είπε μια κουβέντα.
    Τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε μια συνολική επίθεση ενάντια σε όσα προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε στη γειτονιά (ελευθερία διακίνησης ιδεών,αντιεμπορευματοποίηση κοκ) με αγώνες ενάντια στην αστυνομοκρατία,ενάντια στις εισβολές σε στέκια και καταλήψεις,ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών κ.ά., δεν είναι δυνατόν να ερχόμαστε αντιμέτωποι και με όποιον νομίζει ότι μπορεί να εκδηλώνει οποιαδήποτε συμπεριφορά θέλει εξαιτίας του υπέρμετρου εγωισμού του και σε βάρος της ελευθερίας και της ανεκτικότητας που μπορεί να υπάρχουν στη γειτονιά. Άλλωστε ό,τι κατακτιέται χρειάζεται και περιφρούρηση και δε σκοπεύουμε να επιτρέψουμε σε τέτοιες λογικές να ροκανίσουν την κοινωνική αλληλεγγύη και την απελευθέρωση,για τις οποίες αγωνιζόμαστε.Θεωρούμε ότι τέτοιες συμπεριφορές γκετοποιούν τη γειτονιά,διαμορφώνουν μια κατάσταση ανυπόφορη για τους κατοίκους και τους θαμώνες,ξυπνούν τα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων,βάζουν σε κίνδυνο πολιτικά και κοινωνικά εγχειρήματα.Επιπλέον,μέσα σε αυτό το κλίμα ανασφάλειας που δημιουργείται βρίσκουν πρόσφορο έδαφος όσοι επιβουλεύονται τους αγώνες μας.
    Τα Εξάρχεια,εκτός από μια περιοχή συνάντησης,ζύμωσης και οργάνωσης αντιστάσεων,είναι και μια τυπική αθηναϊκή γειτονιά.Η αίσθηση ότι με το που περνάς τη Σόλωνος ένας άλλος αέρας πνέει στην ατμόσφαιρα-πιο ελεύθερος,πιο οικείος-έχει κερδηθεί με συλλογικούς αγώνες και συγκρούσεις.Συγχρόνως,όμως,εδώ μένουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.Δεν είναι ούτε μια απέραντη αλάνα,ούτε πεδίο βολής.Τα Εξάρχεια είναι για άλλους ένας μύθος που είτε ζουν είτε ξορκίζουν και για άλλους η γειτονιά τους,μια γειτονιά με τα στέκια,τους χώρους και τους χρόνους της,μια γειτονιά όπου το δημόσιο και το πολιτικό είναι ταυτισμένα με την ιστορία της. Πρακτικές και λογικές που δε σέβονται αυτές τις κατακτήσεις και που υπονομεύουν τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς δεν έχουν θέση σε αυτή.Σε τελική ανάλυση,η πολυσυλλεκτικότητα των Εξαρχείων είναι μια από τις ομορφιές τους.Και εμείς που υπογράφουμε το κείμενο,παρόλες τις διαφορές μας,συνυπάρχουμε εδώ και υπερασπιζόμαστε κοινές αξίες.

    Ιούνιος 2010

    Στέκι Μεταναστών
    Αυτόνομο Στέκι
    Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου
    Πολιτιστικό Κέντρο Γέφυρα
    Nosotros Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος
    Συλλογικότητες,άτομα και κάτοικοι από τα Εξάρχεια
    Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων

    Δημοσιέυω το παραπάνω κείμενο πού κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες,το οποίο βρίσκω πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον τόσο για το περιεχόμενό του οσο και για τους υπογράφοντες,προσδοκόντας να υπάρξει ο ανάλογος σχολιασμός και διάλογος για να απαντηθούν τα ερωτήματα που δημιουργούνται. Καλή η καταγραφή,δεν είναι όμως αρκετό.Πώς θα αντιμετωπιστούν όλοι αυτοί που τα δημιουργούν και ...ορισμένες φορές προκαλούν την παρέμβαση των δυνάμεων καταστολής;
    Υπάρχει καμία πρόταση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε, MTMSOS, που βάζεις στην κουβέντα μας το κείμενο αυτό.
    Στα Εξάρχεια όλοι χωράμε και όλοι έχουμε δικαιώματα. Αρκεί κάποιοι να μη θεωρούν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως όλοι οι άλλοι οφείλουμε να υποτασσόμαστε σ' αυτήν.
    Ελπίζω οι 7 κινήσεις, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες κλπ που συνυπογράφουν να εφαρμόσουν στην πράξη το "συνυπάρχουμε", με το οποίο κλείνουν το κείμενό τους, γιατί -κακά τα ψέματα- κάποιες από αυτές, είτε ευθέως είτε εμμέσως, συμβάλλουν στην υποβάθμιση της περιοχής.
    Και εξηγούμαι: Είναι μήπως πολιτικό φαινόμενο αυτό που συμβαίνει καθημερινά στη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα και τη Μάνης; Γιατί τους ενοχλεί μια στοιχειώδης και υποτυπώδης έστω αστυνόμευση που θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα; Είναι ελεύθερη διακίνηση ιδεών τα σπασμένα κεφάλια των κατοίκων και οι συχνοί προπηλακισμοί τους, οι κάθε λίγο σπασμένες τζαμαρίες, το βρόμισμα με "γκράφιτι", οι υπαίθριες τουαλέτες, η αφόρητη ηχορύπανση, το "νέφος" από χασίς; Σε τι φταίμε οι κάτοικοι για ό,τι συνέβη εδώ στις 6-12-2008;
    Μέχρι να μας πείσουν για τις προθέσεις τους, προσωπικά είμαι επιφυλακτικός απέναντι σ' αυτό το κείμενο και, όσον αφορά την κατάσταση στη γειτονιά μας, θυμάμαι το στίχο του Γ. Σουρή: "ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί πανελευθέρως ουρείν τε και συνέρχεσθαι εις όποιο θέλει μέρος"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ....τι θα λέγατε π.χ εάν μεταξύ των κάθε λογής πανώ που αναρτώνται στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο υπήρχε και ένα πανώ πού θα συστήνει σε όλους τους χούλιγκανς και μπαχαλάκηδες που συρρέουν απο κάθε σημείο της Αθήνας,και όχι μόνο,για να εκτονώσουν την "επαναστατική" τους διάθεση με ολονύκτιες καταστροφές,προκλήσεις,προπυλακισμούς,και επιθέσεις εναντίον ανήμπορων ανθρώπων που δεν μπορούν να μπούν στα σπίτια τους γιατί τα σκαλιά των εισόδων τα έχουν καταλάβει μεθυσμένοι και χασισομενοι νεαροί;
    Αλήθεια...πώς βλέπετε την ιδέα να κάνουμε καμιά εκδήλωση στο πάρκο με ανάλογο θέμα;
    Δέν νομίζετε ότι η ελευθερία του καθενός μας σταματάει στο σημείο που αρχίζει η ελευθερία του διπλανού μας;
    Και για να θυμηθούμε τον Ισοκράτη [436-338 π.χ]πού έλεγε ότι:
    Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, γιατί καταχράστηκε το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΙΣΟΤΗΤΑΣ, διότι έμαθε τούς πολίτες να θεωρούν την ΑΥΘΑΔΕΙΑ ως δικαίωμα,την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ως ελευθερία,την ΑΝΑΙΔΕΙΑ του λόγου ως ΙΣΟΤΗΤΑ, καί την ΑΝΑΡΧΙΑ, ως ευδαιμονία.
    Δέν έχει κανένας ευθύνη σ αυτόν τον τόπο;
    Κάντε καμιά βόλτα το βράδυ από την Μεσολογγίου την Τζαβέλα καί την Μάνης.
    Μπορεί κανείς καλόπιστος κάτοικος της περιοχής να μην συμφωνήσει με το σχόλιο του blog Οδός Εξαρχείων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. odos exarcheion,

    s'euxaristw gia ta poly kala post sou.

    Symfwnw me osa grafeis 100%!

    e/ts

    xx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τί θα γίνει ρε παιδιά, πότε θα σταματήσει το κακό που γίνεται κάθε βράδυ στη Μεσολογγίου Τζαβέλα και Μάνης;Να τολμήσω ακόμα μία πρόταση;Μήπως πρέπει να αναλάβουν δράση οι "ενεργοί πολίτες" και οι οργανώσεις που υπογράφουν το κείμενο "Εξάρχεια:Φτάνουν πιά οι αυταπάτες στις δικές μας πλάτες,αφού δεν θέλετε την παρέμβαση της Πολιτείας.Είδατε τα αποτελέσματα των ενεργών καταστηματαρχών στην Πλατεία;Καί με την ευκαιρία να τους δώσουμε συγχαρητήρια γιατί έστω καί προσωρινά οι έμποροι ναρκωτκών άλλαξαν στέκι. Αλήθεια γιατί όλοι αποσιωπούν ότι σε διάστημα δύο μηνών [Μάρτης Απρίλης]έγιναν στα Εξάρχεια τριάντα [30] ληστείες από σπείρα οκτώ Αλβανών κακοποιών οι οποίοι συνελήφθησαν από την αστυνομία;Ολοι αυτοί....;κυκλοφορούσαν αναμεσά μας,απλά ήμασταν τυχεροί που δεν βρεθήκαμε στο στόχο τους.Γιαυτό προσοχή,άλλο η υπέρβαση καθήκοντος και η υπερβολική σκληρότητα που πολλές φορές δείχνουν οι δυνάμεις ασφαλείας που πρέπει να καταδικάζουμε και άλλο να τίς βρίζουμε και να τις προκαλούμε,με αποτέλεσμα να χάνουν την ψυχραιμία τους και να ξεχνούν την αποστολή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή