"...εν τω προαστείω της Νεαπόλεως πλανώμενοι... ",
Στεφ. Α. Κουμανούδης, Καθολικόν Πανόραμα των Αθηνών, 1853 (ΜΙΕΤ, 2005)

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Περί πεζοδρόμων στην Αθήνα

Αντιγράφω (σε πρώτο ενικό η παρούσα ανάρτηση) από τις σημερινές [ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ] του Δημήτρη Μητρόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα με τίτλο "Έρημος": "ΟΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΙ ήταν ό,τι χρειαζόταν το κέντρο επί εποχής Αντώνη Τρίτση - που ήταν πρωτοπόρος. Τώρα το βασικό πρόβληµα της Αθήνας είναι ότι δηµιουργούνται περιοχές που δεν είναι πλέον προσβάσιµες. Η κυκλοφορία των αυτοκινήτων - όσο κι αν φαίνεται παράξενο - εµποδίζει την αποµόνωσή τους και τις κρατάει λίγο πιο φωτεινές" (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=13&ct=31&artID=4579715).

Δυστυχώς, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον κ. Μητρόπουλο, όσον αφορά τουλάχιστον τους μικρους πεζόδρομους της Αθήνας (άλλο θέμα η Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η Αποστόλου Παύλου και η Ερμού). Πράγματι, έχουν ήδη δημιουργηθεί περιοχές που δεν είναι πλέον προσβάσιµες (γκέτο με άλλα λόγια). Τώρα πια η κυκλοφορία των αυτοκινήτων -όσο κι αν φαίνεται παράξενο- εμποδίζει την αποµόνωσή τους και τις κρατάει λίγο πιο φωτεινές.

Ζώντας πάνω από μια δεκαετία στα Εξάρχεια [κάποτε με θεωρούσα(ν) τυχερό που μένω σε πεζόδρομο], έχω παρακολουθήσει τη βαθμιαία μετάλλαξη των πεζόδρομων και την γκετοποίηση των περιοχών.

Όποιος αμφιβάλλει, ας περάσει ένα βράδυ από τη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα, τη Μάνης. Οι πεζόδρομοι αυτοί δεν είναι μόνο στιγματισμένοι για πάντα από το Δεκέμβρη του 2008. Είναι εν πολλοίς, εξαιτίας ακριβώς της μετάλλαξης-υποβάθμισης που υπέστησαν από το 2004 και μετά, και αιτίες του.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο σε όσους ζείτε σε άλλες περιοχές, μόλις νυχτώσει, φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε (για να μην παρεξηγηθώ: αναφέρομαι σε μια γειτονιά που κατά βάση δεν έχει αλλοδαπούς που θα μπορούσαν να "ενοχοποιηθούν" γι' αυτό). Όπως γράφτηκε και σε προηγούμενη ανάρτηση, για να μπούμε στα σπίτια μας πρέπει να ζητήσουμε "άδεια" απ' όσους αράζουν μονίμως στα σκαλιά μας, καπνίζοντας χασίς και να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε λογής αντίδρασή τους.

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Συγκέντρωση στην Πλατεία Εξαρχείων

-ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ "ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ"
-ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ!
ΟΧΙ ΤΑ ΟΚΑΝΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ!
ΤΡΙΤΗ, 15 ΙΟΥΝΙΟΥ,
ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Σας καλούμε στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, για να συμμετέχουμε ενωμένοι στην προσπάθεια να κάνουμε τη γειτονιά μας ανθρώπινη.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα μοιραστούν, συμβολικά, διάφορα φυτά για τα μπαλκόνια μας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
!

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Mε αφορμή μια «προεκλογική μπουγάδα» από το Δήμο Αθηναίων

Χθες το πρωί ο Δήμος Αθηναίων θυμήθηκε, μάλλον για πρώτη φορά μετά απ' τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ότι έχει υποχρέωση να πλένει τους δρόμους των Εξαρχείων και με ειδικό μικρό όχημα καθάρισε (υδροσάρωση είναι ο τεχνικός όρος) τη Μεσολογγίου και τους γύρω πεζόδρομους. Μέχρι τώρα αραιά και πού κάποιο πρωινό Κυριακής βυτιοφόρο με νερό υπό πίεση ξεκολλάει μόνο αφίσες από τους τοίχους, ενώ οι ολιγάριθμοι οδοκαθαριστές, παρ' όλη τους την προσπάθεια και φιλοτιμία, δεν είναι δυνατό να καλύψουν μια τόσο βρώμικη και πολυσύχναστη περιοχή.

Καλοδεχούμενη φυσικά η υδροσάρωση (αν και μέχρι το απόγευμα όλα ήταν πάλι όπως πριν), αλλά, επειδή εμείς είμαστε καχύποπτοι, αναρωτιόμαστε μήπως έγινε εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου για την τοπική αυτοδιοίκηση. Πιο συγκεκριμένα, αναρωτιόμαστε μήπως ο κ. Δήμαρχος σκοπεύει τις επόμενες ημέρες να κάνει ένα περίπατο (με άλλα λόγια προεκλογική εξόρμηση στα Εξάρχεια), για να δρέψει δάφνες από την επιτυχία των καταστηματαρχών της Πλατείας Εξαρχείων, οι οποίοι έκαναν ένα τεράστιας σημασίας και άξιο συγχαρητηρίων βήμα και πέτυχαν να διώξουν από εκεί τους εμπόρους ναρκωτικών και να βελτιώσουν θεαματικά -ελπίζουμε και με διάρκεια- την εικόνα της.

Δυστυχώς όμως για τη δημοτική αρχή, οι κάτοικοι έχουμε και μνήμη και μάτια και αυτιά. Κατά τις προεκλογικές τους περιοδείες όλοι οι επίδοξοι δημοτικοί άρχοντες ας μετρήσουν τις καφετέριες, τα αναψυκτήρια, τα μπαράκια κλπ που άνοιξαν στα Εξάρχεια κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας τους. Το αποτέλεσμα θα τους ικανοποιήσει πλήρως: υπερδιπλασιάστηκαν.

Κι όμως το π.δ. 76745/1993 για τις χρήσεις γης στα Εξάρχεια σε όλες τις περιπτώσεις που επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων αυτών, θέτει την εξής προϋπόθεση: «..μετά από προέγκριση του Δήμου, του οποίου τυχόν άρνηση αιτιολογείται βάσει κριτηρίων κορεσμού, όχλησης, μεγέθους επιχείρησης κλπ». Επίσης ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων στο άρθρο 80 παρ. 2 και 3 ορίζει ότι: «2. .. απαιτείται άδεια, η οποία χορηγείται από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της Κοινότητας. Πριν από τη χορήγηση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας χορηγείται προέγκριση ίδρυσης, η οποία εκδίδεται ύστερα από απόφαση της δημαρχιακής επιτροπής ή του κοινοτικού συμβουλίου, μετά από προέλεγχο του σχετικού αιτήματος του ενδιαφερομένου. Για τον προέλεγχο λαμβάνονται υπόψη ζητήματα που αφορούν τις χρήσεις γης, την προστασία του φυσικού, πολιτιστικού και αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος, την προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, των δασικών περιοχών, των αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων, καθώς και την αισθητική, φυσιογνωμία και τις εν γένει λειτουργίες της πόλης, όπως αυτά ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία και από τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις, που τίθενται στις τοπικές κανονιστικές διατάξεις των οικείων δημοτικών και κοινοτικών αρχών.

Αρνήθηκαν άραγε ποτέ οι υπηρεσίες του Δήμου τη χορήγηση έστω και μίας άδειας; Ή μήπως θεωρούν ότι είναι ανάπτυξη το να φεύγουν οι κάτοικοι από τα σπίτια τους και οι επαγγελματίες από τα καταστήματά τους, για να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια οι καφετέριες κλπ; Έγινε η Μεσολογγίου «ο πιο ραγδαία ανερχόμενος πεζόδρομος της πόλης», όπως γραφόταν προ πενταετίας περίπου στην Athens Voice; Όχι, βέβαια! Μόνο σκουπίδια, ηχορύπανση, βία, ναρκωτικά, σπασμένες τζαμαρίες, τραπεζοκαθίσματα παντού.

Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και εμείς ως κάτοικοι και δικαίωμα έχουμε και θα πάμε να ψηφίσουμε, σε αντίθεση με τους «κατοίκους Εξαρχείων» στους οποίους αναφερθήκαμε σε προηγούμενη ανάρτηση και θα αναφερθούμε σίγουρα και σε επόμενες. Αυτοί είτε απέχουν, γιατί η δημοκρατική τους συνείδηση καταπιέζεται στις εκλογές, είτε ψηφίζουν σε άλλους -βορειότερους κατά βάση- δήμους της Αττικής. Ας το έχουν υπόψη τους οι ενδιαφερόμενοι…

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Mε αφορμή ένα κάπως παλιό δημοσίευμα

Ακολουθεί ένα εξαιρετικό κείμενο με μεγάλες αλήθειες (οι οποίες ισχύουν στο ακέραιο και στη μετά Marfin εποχή). Αντιγράφουμε από το "Επταήμερο του Διόδωρου/Γραμματοκιβώτιο", ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 11 Απριλίου 2010 ( http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=62&artid=298266&dt=11/04/2010#ixzz0q6hKnklT):
"Το τραγικό γεγονός του διαμελισμού του μικρού Αφγανού από βόμβα «επαναστατών» αλλά κυρίως τα όσα (δεν) επακολούθησαν, ανέδειξαν ανάγλυφα την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα του αυτοπροσδιοριζόμενου ως «προοδευτικού» τμήματός της. Το συμπέρασμα είναι απλό: αν ένας αστυνομικός σκοτώσει ένα παιδί καλής οικογενείας που μορφώνεται σε καλό ιδιωτικό σχολείο, τότε η κοινωνία αυτομάτως αγανακτεί ενώ τα βλαστάρια της- υπό το επιδοκιμαστικό βλέμμα των γεμάτων ένοχες γονιών τους - καίνε «αυθόρμητα» το κέντρο της Αθήνας από «δικαιολογημένη αγανάκτηση». Αν ένας φτωχός μετανάστης γίνει κομμάτια εξαιτίας του κρετινισμού κάποιων υπερεπαναστατών του καθ΄ ημάς «αναρχικού χώρου», τότε η κοινωνία των βολεμένων και ιδιαίτερα οι πολιτικά αλλήθωροι που συναγελάζονται στα διάφορα σχήματα της Αριστεράς δεν αντιδρούν, δεν αγανακτούν και τα ευαίσθητα βλαστάρια δεν εμφανίζονται πουθενά. Κάποιοι λίγοι αφγανοί μετανάστες με ένα κερί στο χέρι διαδηλώνουν στο Σύνταγμα αλλά καθώς δεν καίνε ούτε ένα μαγαζί ή περίπτερο, ελάχιστοι τους δίνουν σημασία: λείπει η εξωκοινοβουλευτική συνιστώσα του Σύριζα (κάπου θα ρίχνουν γιαούρτια), λείπει εν γένει- ο κατά τα άλλα θορυβώδης και «κινηματικός» Συνασπισμός, λείπει το ΠΑΜΕ και η θρησκευόμενη βουλευτής του ΚΚΕ, λείπει ο από τηλεοράσεως καταγγέλλων τα πάντα διασκεδαστής-κήνσορας (θρηνεί ακόμη για τον Οτσαλάν;), λείπει ο κ. Χ.Παπουτσής,..., λείπουν όλοι οι επαγγελματίες μεγαλέμποροι της ευαισθησίας. Ολοι αυτοί σε συντονισμό με την ελληνική κοινωνία απλώς λυπούνται. Λυπούνται για το παιδί ή για τα χάλια τους;
Θανάσης Καραλής, Αλσούπολη"
Απορία της Οδού Εξαρχείων: Θα αναζητήσει κάποτε με μια στοιχειώδη σοβαρότητα κάποιος αρμόδιος κρατικός αξιωματούχος, κάποιος "διαμορφωτής" της κοινής γνώμης, κάποιος άνθρωπος δίχως αγκυλώσεις τις αιτίες που οδήγησαν στις 6-12-2008 στην απώλεια της ζωής ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού, αλλά και τις συνέπειες του τραγικού αυτού γεγονότος στον μικρόκοσμο της περιοχής μας; Δυστυχώς, ως κάτοικοι αυτής της εγκαταλελειμμένης από όλους και βυθισμένης στην ασυδοσία, τα ναρκωτικά και τη βία γειτονιάς, φοβόμαστε ότι θα ξαναζήσουμε παρόμοια γεγονότα, με θύμα, το πιθανότερο, κάποιον από εμάς. Μέχρι τότε οι "προοδευτικοί" ας βαυκαλίζονται και ας βαφτίζουν "επανάσταση" αυτό που συντελείται κάθε βράδυ στους δρόμους μας. Ας θεωρούν επίτευγμα της "δημοκρατίας" τους το άδειο βλέμμα της αραγμένης στα σκαλιά των πολυκατοικιών μας μαστουρωμένης νεολαίας, όταν, πριν καν τη δύση του ήλιου, ζητάμε άδεια για να μπούμε στα σπίτια μας ...

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Το "αυτοδιαχειριζόμενο" πάρκο Ναυαρίνου & οι γείτονές του

Για μια ακόμη νύχτα όσοι ζούμε κοντά στο «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου» μείναμε χτες ξάγρυπνοι, εξαιτίας μιας μουσικής εκδήλωσης που διανθιζόταν από κραυγές και θορύβους.

Ξέρουμε ότι με την ανάρτησή μας αυτή ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους «διαχειριστές» και τους θαμώνες του πάρκου και όσους βρίσκονται πίσω απ’ αυτό (έχουν κατά καιρούς γραφτεί διάφορα στις εφημερίδες και κυκλοφορούν ακόμα περισσότερα από στόμα σε στόμα για το παιχνίδι της ανταλλαγής του πάρκου με τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, καθώς και για το ρόλο συγκεκριμένου πολιτικού χώρου).

Πρέπει όμως να καταλάβουν οι «διαχειριστές» του πάρκου ότι εδώ (όπως και στο Λόφο του Στρέφη) δεν είναι Terra Vibe. Το πάρκο περιβάλλεται από πολυκατοικίες στις οποίες κατοικούν άνθρωποι που το πρωί εργάζονται, μαθητές που το πρωί έχουν σχολείο, φοιτητές που θέλουν να διαβάσουν (εξεταστική γαρ εγγύς), ηλικιωμένοι που θέλουν να ξεκουραστούν.

Ως κάτοικοι μιας περιοχής που έχει μεγάλη ανάγκη από ελεύθερους χώρους και πράσινο, πρώτοι θέλουμε να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής μας με τη δημιουργία ενός πάρκου στο πρώην πάρκινγκ Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής. Επίσης, πέρα από τις όποιες σκοπιμότητες κρύβονται, είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι, για να φτιαχτεί το πάρκο, έχουν προσφέρει τη δημιουργικότητά τους και έχουν ξοδέψει αμέτρητες ώρες πολλοί νέοι άνθρωποι. Όμως το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Αυτό που ζητάμε είναι ένα κανονικό πάρκο υπό την ευθύνη και τον έλεγχο του Δήμου Αθηναίων, όπως όλα στις γειτονιές της Αθήνας, όπου μπορεί ο καθένας να περπατήσει, να καθίσει, να χαλαρώσει, όχι μια κατάληψη.

Το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο», τους 15 μήνες της ύπαρξής του, έχει βλάψει και υποβαθμίσει περαιτέρω τη γειτονιά μας με τη συγκέντρωση πάρα πολλών ατόμων από όλη την Αθήνα, την ηχορύπανση, την υπόθαλψη της βίας, τα σκουπίδια και την επιβάρυνση στα πέριξ, τα ναρκωτικά. Οι παρακείμενοι δρόμοι και τα πάρκινγκ έχουν γίνει υπαίθριες τουαλέτες. Για παράδειγμα, ακριβώς απέναντι από το πάρκο στη Ζωοδόχου Πηγής, όπου μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν το κατάστημα των εκδόσεων Διόπτρα, ο χώρος μετατρέπεται κάθε νύχτα σε τουαλέτα, παρά την καθημερινή σχεδόν προσπάθεια των ενοίκων της πολυκατοικίας να καθαρίσουν τις λίμνες ούρων, τη δυσωδία και τις μύγες που συγκεντρώνονται [Ενημέρωση, Σεπτέμβριος 2010: το καλοκαίρι οι πλάκες μπροστά από το κατάστημα αντικαταστάθηκαν και οι καινούργιες έχουν κλίση, για να μη δημιουργούνται λίμνες. Παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει και οξύνεται. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες ο χώρος χρησιμοποιείται ως τουαλέτα με κατάλοιπα πλέον και σε στερεή μορφή... Ενημέρωση 2, Δεκέμβριος 2010: Ευτυχώς, το κατάστημα του Αρκτούρου  που ανοίγει στο συγκεκριμένο χώρο φαίνεται ότι θα περιορίσει το πρόβλημα, αν και κάποιοι έσπευσαν να γράψουν στην ωραία ζωγραφιά του τοίχου "... μκο χάπια για τις ενοχές"]. Τα ίδια και χειρότερα στο χάλασμα Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα. Θύματα των γκράφιτι εκατοντάδων εκκολαπτόμενων «καλλιτεχνών» από όλη την Αθήνα πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, τζαμαρίες. Δεν είναι όμως τέχνη το «πέρασα κι εγώ από εδώ και άφησα την κουτσουλιά μου» ούτε δικαιολογία το ότι «έχουν (υπο)γράψει και άλλοι»!

Παράπλευρες απώλειες αποτελούν και οι γύρω πεζόδρομοι (ήδη πολύ επιβαρυμένοι λόγω της γνωστής τραγικής τους ιδιαιτερότητας και της ανεξέλεγκτης χορήγησης αδειών από το Δήμο Αθηναίων για καφετέριες κλπ). Στη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα, τη Μάνης συγκεντρώνονται κάθε νύχτα δεκάδες νεαρά άτομα που «είναι μεν, αλλά δεν είναι» του πάρκου και κάνουν συστηματικά χρήση ναρκωτικών, προβαίνουν σε βίαιες ενέργειες, προπηλακίζουν και απειλούν κατοίκους, σπάνε αυτοκίνητα και τζαμαρίες. Το χασίς μυρίζει από πενήντα μέτρα μακριά και τα διαμερίσματα γίνονται τεκέδες από τα τσιγαριλίκια αυτών που κάθονται στους πεζόδρομους. Τα άτομα αυτά με την κάλυψη του πάρκου και συγκεκριμένων «κατοίκων Εξαρχείων» που «βγάζουν καντήλες» στην ιδέα και μιας στοιχειώδους έστω αστυνόμευσης, ασελγούν συστηματικά σε βάρος της γειτονιάς μας. Όταν πριν λίγο καιρό άτομα που συγκεντρώνονται στους πεζόδρομους χτύπησαν άσχημα κάτοικο, υποτίθεται ότι οι «διαχειριστές» του «αυτοδιαχειριζόμενου» την επόμενη μέρα «τους έτριξαν τα δόντια». Δεν είδαμε όμως το διάστημα που ακολούθησε καμία αλλαγή και κανένα αποτέλεσμα. Πολλοί, μάλιστα, από τα άτομα αυτά συνεχίζουν ανενόχλητοι να πηγαινοέρχονται καθημερινά στο πάρκο.

Κακά τα ψέματα και οι αυταπάτες! Ζούμε σε μια πολύ υποβαθμισμένη περιοχή του κέντρου της Αθήνας με σοβαρά προβλήματα, τα οποία επιτείνονται, επειδή κάποιοι «κάτοικοι Εξαρχείων» συνέλαβαν την ιδέα να φτιάξουν ένα «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» που εκτρέφει περαιτέρω την ασυδοσία, δίνει την ψευδαίσθηση μιας «επανάστασης» στους θαμώνες του και απαξιώνει τις ζωές μας. Όσο το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής» λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, εμείς απλά δε θα είμαστε μαζί του.