Για μια ακόμη νύχτα όσοι ζούμε κοντά στο «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου» μείναμε χτες ξάγρυπνοι, εξαιτίας μιας μουσικής εκδήλωσης που διανθιζόταν από κραυγές και θορύβους.
Ξέρουμε ότι με την ανάρτησή μας αυτή ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους «διαχειριστές» και τους θαμώνες του πάρκου και όσους βρίσκονται πίσω απ’ αυτό (έχουν κατά καιρούς γραφτεί διάφορα στις εφημερίδες και κυκλοφορούν ακόμα περισσότερα από στόμα σε στόμα για το παιχνίδι της ανταλλαγής του πάρκου με τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, καθώς και για το ρόλο συγκεκριμένου πολιτικού χώρου).
Πρέπει όμως να καταλάβουν οι «διαχειριστές» του πάρκου ότι εδώ (όπως και στο Λόφο του Στρέφη) δεν είναι Terra Vibe. Το πάρκο περιβάλλεται από πολυκατοικίες στις οποίες κατοικούν άνθρωποι που το πρωί εργάζονται, μαθητές που το πρωί έχουν σχολείο, φοιτητές που θέλουν να διαβάσουν (εξεταστική γαρ εγγύς), ηλικιωμένοι που θέλουν να ξεκουραστούν.
Ως κάτοικοι μιας περιοχής που έχει μεγάλη ανάγκη από ελεύθερους χώρους και πράσινο, πρώτοι θέλουμε να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής μας με τη δημιουργία ενός πάρκου στο πρώην πάρκινγκ Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής. Επίσης, πέρα από τις όποιες σκοπιμότητες κρύβονται, είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι, για να φτιαχτεί το πάρκο, έχουν προσφέρει τη δημιουργικότητά τους και έχουν ξοδέψει αμέτρητες ώρες πολλοί νέοι άνθρωποι. Όμως το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Αυτό που ζητάμε είναι ένα κανονικό πάρκο υπό την ευθύνη και τον έλεγχο του Δήμου Αθηναίων, όπως όλα στις γειτονιές της Αθήνας, όπου μπορεί ο καθένας να περπατήσει, να καθίσει, να χαλαρώσει, όχι μια κατάληψη.
Το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο», τους 15 μήνες της ύπαρξής του, έχει βλάψει και υποβαθμίσει περαιτέρω τη γειτονιά μας με τη συγκέντρωση πάρα πολλών ατόμων από όλη την Αθήνα, την ηχορύπανση, την υπόθαλψη της βίας, τα σκουπίδια και την επιβάρυνση στα πέριξ, τα ναρκωτικά. Οι παρακείμενοι δρόμοι και τα πάρκινγκ έχουν γίνει υπαίθριες τουαλέτες. Για παράδειγμα, ακριβώς απέναντι από το πάρκο στη Ζωοδόχου Πηγής, όπου μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν το κατάστημα των εκδόσεων Διόπτρα, ο χώρος μετατρέπεται κάθε νύχτα σε τουαλέτα, παρά την καθημερινή σχεδόν προσπάθεια των ενοίκων της πολυκατοικίας να καθαρίσουν τις λίμνες ούρων, τη δυσωδία και τις μύγες που συγκεντρώνονται [Ενημέρωση, Σεπτέμβριος 2010: το καλοκαίρι οι πλάκες μπροστά από το κατάστημα αντικαταστάθηκαν και οι καινούργιες έχουν κλίση, για να μη δημιουργούνται λίμνες. Παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει και οξύνεται. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες ο χώρος χρησιμοποιείται ως τουαλέτα με κατάλοιπα πλέον και σε στερεή μορφή... Ενημέρωση 2, Δεκέμβριος 2010: Ευτυχώς, το κατάστημα του Αρκτούρου που ανοίγει στο συγκεκριμένο χώρο φαίνεται ότι θα περιορίσει το πρόβλημα, αν και κάποιοι έσπευσαν να γράψουν στην ωραία ζωγραφιά του τοίχου "... μκο χάπια για τις ενοχές"]. Τα ίδια και χειρότερα στο χάλασμα Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα. Θύματα των γκράφιτι εκατοντάδων εκκολαπτόμενων «καλλιτεχνών» από όλη την Αθήνα πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, τζαμαρίες. Δεν είναι όμως τέχνη το «πέρασα κι εγώ από εδώ και άφησα την κουτσουλιά μου» ούτε δικαιολογία το ότι «έχουν (υπο)γράψει και άλλοι»!
Παράπλευρες απώλειες αποτελούν και οι γύρω πεζόδρομοι (ήδη πολύ επιβαρυμένοι λόγω της γνωστής τραγικής τους ιδιαιτερότητας και της ανεξέλεγκτης χορήγησης αδειών από το Δήμο Αθηναίων για καφετέριες κλπ). Στη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα, τη Μάνης συγκεντρώνονται κάθε νύχτα δεκάδες νεαρά άτομα που «είναι μεν, αλλά δεν είναι» του πάρκου και κάνουν συστηματικά χρήση ναρκωτικών, προβαίνουν σε βίαιες ενέργειες, προπηλακίζουν και απειλούν κατοίκους, σπάνε αυτοκίνητα και τζαμαρίες. Το χασίς μυρίζει από πενήντα μέτρα μακριά και τα διαμερίσματα γίνονται τεκέδες από τα τσιγαριλίκια αυτών που κάθονται στους πεζόδρομους. Τα άτομα αυτά με την κάλυψη του πάρκου και συγκεκριμένων «κατοίκων Εξαρχείων» που «βγάζουν καντήλες» στην ιδέα και μιας στοιχειώδους έστω αστυνόμευσης, ασελγούν συστηματικά σε βάρος της γειτονιάς μας. Όταν πριν λίγο καιρό άτομα που συγκεντρώνονται στους πεζόδρομους χτύπησαν άσχημα κάτοικο, υποτίθεται ότι οι «διαχειριστές» του «αυτοδιαχειριζόμενου» την επόμενη μέρα «τους έτριξαν τα δόντια». Δεν είδαμε όμως το διάστημα που ακολούθησε καμία αλλαγή και κανένα αποτέλεσμα. Πολλοί, μάλιστα, από τα άτομα αυτά συνεχίζουν ανενόχλητοι να πηγαινοέρχονται καθημερινά στο πάρκο.
Κακά τα ψέματα και οι αυταπάτες! Ζούμε σε μια πολύ υποβαθμισμένη περιοχή του κέντρου της Αθήνας με σοβαρά προβλήματα, τα οποία επιτείνονται, επειδή κάποιοι «κάτοικοι Εξαρχείων» συνέλαβαν την ιδέα να φτιάξουν ένα «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» που εκτρέφει περαιτέρω την ασυδοσία, δίνει την ψευδαίσθηση μιας «επανάστασης» στους θαμώνες του και απαξιώνει τις ζωές μας. Όσο το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής» λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, εμείς απλά δε θα είμαστε μαζί του.
Ξέρουμε ότι με την ανάρτησή μας αυτή ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους «διαχειριστές» και τους θαμώνες του πάρκου και όσους βρίσκονται πίσω απ’ αυτό (έχουν κατά καιρούς γραφτεί διάφορα στις εφημερίδες και κυκλοφορούν ακόμα περισσότερα από στόμα σε στόμα για το παιχνίδι της ανταλλαγής του πάρκου με τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, καθώς και για το ρόλο συγκεκριμένου πολιτικού χώρου).
Πρέπει όμως να καταλάβουν οι «διαχειριστές» του πάρκου ότι εδώ (όπως και στο Λόφο του Στρέφη) δεν είναι Terra Vibe. Το πάρκο περιβάλλεται από πολυκατοικίες στις οποίες κατοικούν άνθρωποι που το πρωί εργάζονται, μαθητές που το πρωί έχουν σχολείο, φοιτητές που θέλουν να διαβάσουν (εξεταστική γαρ εγγύς), ηλικιωμένοι που θέλουν να ξεκουραστούν.
Ως κάτοικοι μιας περιοχής που έχει μεγάλη ανάγκη από ελεύθερους χώρους και πράσινο, πρώτοι θέλουμε να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής μας με τη δημιουργία ενός πάρκου στο πρώην πάρκινγκ Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής. Επίσης, πέρα από τις όποιες σκοπιμότητες κρύβονται, είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι, για να φτιαχτεί το πάρκο, έχουν προσφέρει τη δημιουργικότητά τους και έχουν ξοδέψει αμέτρητες ώρες πολλοί νέοι άνθρωποι. Όμως το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Αυτό που ζητάμε είναι ένα κανονικό πάρκο υπό την ευθύνη και τον έλεγχο του Δήμου Αθηναίων, όπως όλα στις γειτονιές της Αθήνας, όπου μπορεί ο καθένας να περπατήσει, να καθίσει, να χαλαρώσει, όχι μια κατάληψη.
Το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο», τους 15 μήνες της ύπαρξής του, έχει βλάψει και υποβαθμίσει περαιτέρω τη γειτονιά μας με τη συγκέντρωση πάρα πολλών ατόμων από όλη την Αθήνα, την ηχορύπανση, την υπόθαλψη της βίας, τα σκουπίδια και την επιβάρυνση στα πέριξ, τα ναρκωτικά. Οι παρακείμενοι δρόμοι και τα πάρκινγκ έχουν γίνει υπαίθριες τουαλέτες. Για παράδειγμα, ακριβώς απέναντι από το πάρκο στη Ζωοδόχου Πηγής, όπου μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν το κατάστημα των εκδόσεων Διόπτρα, ο χώρος μετατρέπεται κάθε νύχτα σε τουαλέτα, παρά την καθημερινή σχεδόν προσπάθεια των ενοίκων της πολυκατοικίας να καθαρίσουν τις λίμνες ούρων, τη δυσωδία και τις μύγες που συγκεντρώνονται [Ενημέρωση, Σεπτέμβριος 2010: το καλοκαίρι οι πλάκες μπροστά από το κατάστημα αντικαταστάθηκαν και οι καινούργιες έχουν κλίση, για να μη δημιουργούνται λίμνες. Παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει και οξύνεται. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες ο χώρος χρησιμοποιείται ως τουαλέτα με κατάλοιπα πλέον και σε στερεή μορφή... Ενημέρωση 2, Δεκέμβριος 2010: Ευτυχώς, το κατάστημα του Αρκτούρου που ανοίγει στο συγκεκριμένο χώρο φαίνεται ότι θα περιορίσει το πρόβλημα, αν και κάποιοι έσπευσαν να γράψουν στην ωραία ζωγραφιά του τοίχου "... μκο χάπια για τις ενοχές"]. Τα ίδια και χειρότερα στο χάλασμα Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλα. Θύματα των γκράφιτι εκατοντάδων εκκολαπτόμενων «καλλιτεχνών» από όλη την Αθήνα πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, τζαμαρίες. Δεν είναι όμως τέχνη το «πέρασα κι εγώ από εδώ και άφησα την κουτσουλιά μου» ούτε δικαιολογία το ότι «έχουν (υπο)γράψει και άλλοι»!
Παράπλευρες απώλειες αποτελούν και οι γύρω πεζόδρομοι (ήδη πολύ επιβαρυμένοι λόγω της γνωστής τραγικής τους ιδιαιτερότητας και της ανεξέλεγκτης χορήγησης αδειών από το Δήμο Αθηναίων για καφετέριες κλπ). Στη Μεσολογγίου, τη Τζαβέλα, τη Μάνης συγκεντρώνονται κάθε νύχτα δεκάδες νεαρά άτομα που «είναι μεν, αλλά δεν είναι» του πάρκου και κάνουν συστηματικά χρήση ναρκωτικών, προβαίνουν σε βίαιες ενέργειες, προπηλακίζουν και απειλούν κατοίκους, σπάνε αυτοκίνητα και τζαμαρίες. Το χασίς μυρίζει από πενήντα μέτρα μακριά και τα διαμερίσματα γίνονται τεκέδες από τα τσιγαριλίκια αυτών που κάθονται στους πεζόδρομους. Τα άτομα αυτά με την κάλυψη του πάρκου και συγκεκριμένων «κατοίκων Εξαρχείων» που «βγάζουν καντήλες» στην ιδέα και μιας στοιχειώδους έστω αστυνόμευσης, ασελγούν συστηματικά σε βάρος της γειτονιάς μας. Όταν πριν λίγο καιρό άτομα που συγκεντρώνονται στους πεζόδρομους χτύπησαν άσχημα κάτοικο, υποτίθεται ότι οι «διαχειριστές» του «αυτοδιαχειριζόμενου» την επόμενη μέρα «τους έτριξαν τα δόντια». Δεν είδαμε όμως το διάστημα που ακολούθησε καμία αλλαγή και κανένα αποτέλεσμα. Πολλοί, μάλιστα, από τα άτομα αυτά συνεχίζουν ανενόχλητοι να πηγαινοέρχονται καθημερινά στο πάρκο.
Κακά τα ψέματα και οι αυταπάτες! Ζούμε σε μια πολύ υποβαθμισμένη περιοχή του κέντρου της Αθήνας με σοβαρά προβλήματα, τα οποία επιτείνονται, επειδή κάποιοι «κάτοικοι Εξαρχείων» συνέλαβαν την ιδέα να φτιάξουν ένα «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο» που εκτρέφει περαιτέρω την ασυδοσία, δίνει την ψευδαίσθηση μιας «επανάστασης» στους θαμώνες του και απαξιώνει τις ζωές μας. Όσο το «αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής» λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, εμείς απλά δε θα είμαστε μαζί του.
Επι τελους ενα blog στο οποιο λεγονται τα συκα συκα και η σκαφη σκαφη.Αυτο το βημα διαλογου και προβληματισμου πρεπει να αξιοποιηθει απ ολους γιατι τα προβληματα που αντιμετωπιζουμε στην περιοχη διαρκως διογκωνονται.Συγχαρητηρια στους δημιουργους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πάρκο στη Ναυαρίνου, αλλά και η γειτονιά γενικότερα, δεν είναι παρά μια τουριστική ατραξιόν για εγωκεντρικούς τουρίστες με ιδιαίτερα γούστα, μια Ντίσνεϋλαντ για "αριστερούς" του Σαββατοκύριακου όπου για τους κατοίκους της γειτονιάς περισσεύει μονάχα ο ρόλος του Γκούφη, ένα ρηάλιτυ σόου με "επαναστατικό" θέμα και συμμετοχή αληθινών αστυνομικών. Τα περί "αυτοδιαχείρισης" είναι απλοϊκά μυθεύματα, ουσιαστικά είναι ένα ιδιωτικό πάρκο όπου υπάρχει πολύ περισσότερος αποκλεισμός από τον Εθνικό Κήπο, όπου μπορεί να πάει ο καθένας. Τα παιδάκια που τα σέρνουν για δείγμα να παίξουν στη Ναυαρίνου είναι για λύπηση, προφανώς καλλίτερα να πήγαιναν στο Πεδίο του Άρεως, στου Στρέφη, ή κάπου αλλού. Και το χειρότερο είναι ότι η βασική ιδέα του να παίρνουν οι κάτοικοι μιας γειτονιάς πρωτοβουλίες είναι καλή, και το να μαγαρίζεται μια καλή ιδέα είναι κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή